بیتنر، ماکسیمیلیان (۱۸۶۹ـ۱۹۱۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بیتْنِر، ماکْسیمیلیان (۱۸۶۹ـ۱۹۱۸)(Bittner, Maximilian)

خاورشناس اتریشی. در مدرسۀ زبان‌های شرقی درس خواند. زبان‌های ترکی، عربی، عبری و ارمنی را آموخت. از دانشگاه وین دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات عربی گرفت (۱۸۹۲). در دوازدهمین همایش خاورشناسان در رم شرکت کرد (۱۸۹۹). استاد عربی دانشگاه وین شد (۱۹۰۴). مقاله‌هایی دربارۀ ریشه‌های زبان و فرهنگ عربی و ادب جاهلی نوشته است. به ۴۳ زبان آشنا بود. از آثارش: چاپ نخستین قصیده‌های دیوان عجاج، شاعر عرب (وین، ۱۸۹۶)؛ پژوهشهایی در آواشناسی و صرف زبان مهری در جنوب عربستان (وین، ۱۹۰۹)؛ ویرایش و ترجمۀ کتاب‌های مقدس یزیدیان یا شیطان‌پرستان (وین، ۱۹۱۳)، چاپ ارجوزه‌ای از دیوان عجاج (وین، ۱۸۹۴).