تبیان فی تفسیر القرآن (التبیان...)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِبیان فی تفسیر‌القرآن (التِّبیان...)
تألیف شیخ طوسی (قرن ۵ق)، کتابی به عربی، در تفسیر قرآن. نخستین تفسیر جامع و معتبر شیعی که در دَه جلد نوشته شده است. مؤلف، در این کتاب، ضمن تفسیر همۀ سوره‌های قرآن، برخی از مهم‌ترین اقسام علوم قرآنی را گردآوری کرده که شامل اسباب نزول، قرائت، اعراب، معانی مختلفه، قصص، اعتقادات دینی، ناسخ و منسوخ، وجوه ادبی، نقل حدیث از ائمه، فقه، حکمت، عرفان، کلام و بحث‌های تاریخی و عقلانی است. او آرای نحویان بزرگ، چون ابوعلی فارسی، خلیل و زجاج و مبرد، را بررسی کرده است. ترتیب این اثر به ترتیب سوره‌های قرآن است. ابن ادریس (قرن ۶ق) این اثر را خلاصه کرده است. اول بار در ۱۳۶۰ـ۱۳۶۵ق در ۲ جلد رحلی و بعد از آن بارها و با تصحیح‌های گوناگون در نجف و قم و بیروت چاپ شده است.