ترنر، جوزف (۱۷۷۵-۱۸۵۱)
تِرْنِر، جوزِف (۱۷۷۵-۱۸۵۱)(Turner, Joseph)
| جوزِف تِرْنِر Joseph Turner | |
|---|---|
| زادروز |
1775م |
| درگذشت | 1851م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
نقاش انگلیسی. از نوآورترین هنرمندان عصر خویش بود. در اروپا بسیار سفر کرد، و منظره‌هایش روزبه‌روز شورانگیزتر شدند. اندازۀ آن‌ها را اغلب تغییر می‌داد، و از نور مه‌آلودی لبریزشان می‌کرد. بسیاری از آثار متأخرش، ازجمله باران، بخار و سرعت[۱] (۱۸۴۴؛ نگارخانۀ ملی لندن[۲])، بشارتی است بر ظهور امپرسیونیسم[۳]. ترنر از نوجوانی استعدادش را نشان داد، و در ۱۷۸۹ وارد مدارس آکادمی سلطنتی[۴] شد. در ۱۷۹۲ به نخستین سفر اروپایی‌اش رفت؛ طرح‌های آبرنگی بسیاری، حاصل این سفر اوست. اولین نقاشی‌های رنگ‌روغنی‌اش، نسخه‌برداری‌هایی از آثار نقاشان هلندی (ازجمله آثار وان دِ وِلده[۵]) بودند؛ اما در قرن ۱۹، ساخت منظره‌هایی در «سبک فاخر[۶]» را آغاز کرد که تأثیرات ایتالیایی‌گونۀ نقاشانی همچون کلود لورن[۷] و ریچارد ویلسون[۸] را باز می‌تاباندند. بسیاری از نمایشی‌ترین آثارش را در اروپا یا در دریا آفرید؛ برخی از آن‌ها عبارت‌اند از غرق کشتی[۹] (۱۸۰۵)، کولاک برف: عبور هانیبال از کوه‌های آلپ[۱۰] (۱۸۱۲)، نابودی سُدوم[۱۱] (۱۸۰۵) (هر سه در نگارخانۀ تیت[۱۲]، لندن)؛ و کشتیِ بَردگان[۱۳] (۱۸۳۹؛ موزۀ هنرهای زیبا، بوستون[۱۴]، ماساچوست[۱۵]). ترنر به مضامین ادبی و اسطوره‌ای نیز پرداخت و اولیس درحال استهزای پولوفموس[۱۶] (۱۸۲۹؛ نگارخانۀ تیت، لندن) اثری از این دست است. سفرهای او به ایتالیا (۱۸۱۹، ۱۸۲۸، ۱۸۳۵، ۱۸۴۰) به رنگ‌هایش قوام بخشید، قلم‌موکاری‌اش روان‌تر شد، و توانست ریزترین جلوه‌های نور و جوّ، و نیز قهارترین نیروهای طبیعت را به‌تصویر کشد. اگرچه از اوایل کارش تشویق افرادی همچون تامس لارنسِ[۱۷] تک‌چهره‌ساز را برانگیخت، چندان آوازه‌ای نیافت، و تا پیش از آن‌که جان راسکینِ[۱۸] منتقد در کتاب خود با نام نقاشان جدید[۱۹] (۱۸۴۳) از او ستایش کند، خلاقیت او به‌خوبی درک نشد. در کهنسالی با نامی مستعار، در چلسیِ لندن انزوا گزید، و همان‌جا درگذشت. بیش از ۳۰۰ نقاشی رنگ‌روغنی، نزدیک به ۲۰هزار نقاشی آبرنگ، و بیشتر از ۱۹هزار طراحی از خود برجا نهاد. در ۱۹۸۷، نگارخانۀ کلور[۲۰]، وابسته به نگارخانۀ تیت، برای نمایش آثار وی گشایش یافت. ترنر در لندن به‌دنیا آمد. درس چندانی نخواند، اما تجربه‌اندوزی‌هایش در نسخه‌برداری، وسعت‌یافتن نگاهش به نقاشی و طراحی را درپی داشت. از ۱۸۰۷ استاد درس ژرفانمایی (پرسپکتیو)[۲۱] در آکادمی سلطنتی شد، و در ۱۸۴۵ به مقام نایب‌رئیس آکادمی دست یافت.
- ↑ Rain, Steam and Speed
- ↑ National Gallery, London
- ↑ Impressionism
- ↑ Royal Academy
- ↑ van de Velde
- ↑ Grand Manner
- ↑ Claude Lorrain
- ↑ Richard Wilson
- ↑ Shipwreck
- ↑ Snowstorm: Hannibal Crossing the Alps
- ↑ Destruction of Sodom
- ↑ Tate Gallery
- ↑ Slave Ship
- ↑ Museum of Fine Arts, Boston
- ↑ Massachusetts
- ↑ Ulysses Deriding Polyphemus
- ↑ Thomas Lawrence
- ↑ John Ruskin
- ↑ Modern Painters
- ↑ Clore Gallery
- ↑ perspective