جزایری، سید نعمت الله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جزایری، سید نعمت‌الله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق)

محدّث و فقیه و مفسّر شیعه. از شاگردان میرزا ابراهیم فرزند ملّاصدرا، آقا حسین خوانساری، محمد باقر مجلسی و ملّامحسن فیض کاشانی بود و در تألیف بحار‌الأنوار، علامه مجلسی را یاری کرد. جزایری شاگردانی بسیار پرورش داد و آثاری فراوان نیز از او به‌جا مانده است، از آثارش: الأنوار النعمانیة؛ انیس‌الوحید فی شرح‌التوحید (به نام نورالبراهین در دو جلد، قم ۱۴۱۷ق) تحفةالأسرار فی الجمع بین‌ الأخبار؛ شرح عیون‌ اخبار الرّضا؛ النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین. آرامگاهش در پل دختر زیارتگاه مردمان است.