جمیل، حافظ (بغداد ۱۹۰۷ـ۱۹۸۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جَمیل، حافظ (بغداد ۱۹۰۷ـ۱۹۸۴)

شاعر سوری‌تبار عراقی. دانش‌آموختۀ دانشگاه امریکایی بیروت و آموزگار مدارس بغداد و بصره بود. مجموعۀ شعرهای جمیلیات (۱۹۲۴)، تپش و آگاهی (۱۹۵۷)، بادهای درختزار (۱۹۷۷) از آثار اوست. جمیل از باده‌گساری، مهرورزی به زنان، احساسات ملی و زیبایی‌های لبنان، به‌‌شیوه‌ای نئوکلاسیک و روان سخن می‌گوید و در شعرهای متأخرش از جوانی بربادرفته شِکوه می‌کند. منتقدان عرب او را متأثر از شاعرانی کلاسیک همچون ابونُواس، ابوالعتاهیه و ابوالعلاء مَعَرّی می‌دانند.