حاکمی والا، اسماعیل (آبادان ۱۳۱۵ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اسماعیل حاکمی والا (آبادان ۱۳۱۵ش- تهران 1 اردیبهشت 1396ش)

اسماعیل حاکمی والا
زادروز آبادان ۱۳۱۵ش
درگذشت تهران 1 اردیبهشت 1396ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل  دکتری ادبیات فارسی
شغل و تخصص اصلی محقق و مولف و استاد دانشگاه
آثار سماع در تصوف (۱۳۵۹)، تصحیح بهارستان جامی (۱۳۷۴)
گروه مقاله ادبیات فارسی
اسماعیل حاکمی والا
اسماعیل حاکمی والا

محقق ایرانی، مؤلف، و استاد دانشگاه. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به‌پایان رساند. سپس برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ ادبی به شهر پدری‌اش شیراز رفت. پس از گرفتن دیپلم ادبی در کنکور سراسری شرکت کرد و در دو رشتۀ زبان و ادبیات فارسی و حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد، اما به‌سبب علاقه‌اش به ادبیات فارسی، به دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی رفت. در ۱۳۳۷ پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی، در امتحان دکتری ادبیات فارسی شرکت کرد. بعد از پذیرفته‌شدن در این دوره، هم‌زمان با تحصیل به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. هشت سال در دبیرستان‌های مختلف تهران تدریس کرد. سپس مأمور خدمت در بخش لغت، بنیاد فرهنگ ایران شد. در ۱۳۴۷ پس از دفاع از رسالۀ خود با عنوان سماع در تصوّف (به راهنمایی استاد سعید نفیسی)، در امتحان استادیاری شرکت کرد و پس از پذیرفته‌شدن به دانشگاه تهران منتقل شد و مراتب دانشیاری و استادی را طی کرد و استاد ممتاز دانشگاه تهران شد. وی که سال‌ها دچار بیماری پارکینسون بود در ۷۹سالگی در تهران درگذشت.

مسئولیت‌های اداری وی عبارت بوده است از مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی، رئیس کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران و عضو شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی.

از آثار اوست: دستور فارسی برای دبیرستان‌ها (۱۳۳۹)، نثرهای تاریخی (۱۳۵۰)، برگزیدۀ اشعار مسعود سعد سلمان (۱۳۵۲)، سماع در تصوف (۱۳۵۹)، تصحیح فرج بعد از شدت (۱۳۶۳)، تصحیح بهارستان جامی (۱۳۷۴).