حایری مازندرانی، محمدصالح (کربلا ۱۲۹۸ـ مشهد ۱۳۹۱ق)

محمدصالح حایری مازندرانی;
زادروز	کربلا ۱۲۹۸ق;
درگذشت	مشهد ۱۳۹۱ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فقیه، فیلسوف، مفسر
شغل و تخصص های دیگر	شاعر
آثار	حکمت بوعلی سینا (در پنج مجلد، در دفاع از حکمت مشایی و رد حکمت متعالیه)، دیوان شعر به فارسی، دیوان شعر به عربی

حائری مازندرانی، محمّدصالح (کربلا ۱۲۹۸ـ مشهد ۱۳۹۱ق)

فقیه، فیلسوف، مفسّر و شاعر ایرانی. در عتبات عالیات ادبیات، فقه و فلسفه را نزد ملاعباس اخفش، ملاعلی سیبویه، میرزاحسین خلیلی، آخوند خراسانی، و برادرش ملاعلی حائری آموخت. در ۱۳۲۴ق جهت معالجۀ چشم به ایران آمد و در بابل زادگاه پدرش سُکنی گزید. در پی ممنوعیت روضه‌خوانیِ دورۀ رضاشاه، یک سال به زندان قصر افتاد و سپس به سمنان تبعید شد و تا آخر عمر در همان‌جا ماند. از وی در حدود سیصد اثر برجای مانده است. از آثارش: تفسیر سوره‌های فاتحه و حدید و آیةالکرسی؛ سبائک الذهب در شرح کفایۀ آخوند خراسانی، سبیکة الذهب منظومه‌ای در علم اصول؛ حکمت بوعلی سینا در پنج مجلد در دفاع از حکمت مشایی و ردّ حکمت متعالیه؛ دیوان شعر به فارسی؛ دیوان شعر به عربی.