حمله ایسکمی گذرا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

حملۀ ایسْکِمی گذرا (transient ischaemic attack)

 

اصطلاحی پزشکی، معادل سکتۀ کوچک مغزی. به‌معنای از‌دست‌رفتن ناگهانی فعالیت‌ بخشی از مغز است. علایم آن ممکن است شامل دوبینی یا نابینایی موقتی، اختلال تکلم، استفراغ، از دست‌رفتن حس، و حتی گاه حرکت در یک طرف بدن، سرگیجه، بی‌تعادلی، از دست‌رفتن حافظه، حملۀ سقوط[۱]، و ندرتاً بیهوشی است. علایم معمولاً ظرف چند ثانیه به حداکثر می‌رسند و چند دقیقه یا چند ساعت باقی می‌مانند. فرد پس از حملات کاملاً بهبود می‌یابد. این نوع حملات ایسکمیک معمولاً تکرارشونده‌اند. حملۀ ایسکمی گذرا به‌علت عبور لخته‌های کوچک خون ایجاد می‌شود و به احتمال کمتر، درپی کاهش جریان خون در مغز بروز می‌کند. این حمله‌ها ممکن است با بیماری‌های قلب و عروق، از‌جمله پرفشاری خون[۲] و آتروم[۳]، همراه باشد. لازم است همۀ عوامل خطر را درمان کرد. برای جلوگیری از عود حملات، از آسپیرین استفاده می‌کنند. گاه برای رفع انسداد[۴] ناشی از آتروم در یکی از سرخ‌رگ‌های سباتی[۵] گردن، درمان جراحی آندارترکتومی سرخ‌رگ سباتی[۶] صورت می‌گیرد.

 


  1. drop attack
  2. hypertension
  3. atheroma
  4. occlusion
  5. carotid artery
  6. carotid endarterectomy