خزاعی نیشابوری، محمد بن احمد ( ـ۵۰۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خُزاعی نِیشابوری، محمد بن احمد ( ـ۵۰۰ق)
مجتهد و متکلم شیعی. به مدارج عالی اجتهاد دست یافت. وی و پدرش اولین افراد این خاندان بودند که در ری اقامت کردند. خزاعی نیای ابوالفتوح رازی، مفسر مشهور، است. از آثارش: الروضة‌الزهراء فی مناقب فاطمةالزهراء؛ مُنیَ‌الطّالِبُ فی ایمانِ ابی‌طالب؛ المَولی؛ اَلفَرْقُ بینَ المَقامَین و تَشْبیهُ عَلیًّ بذی‌القرنین؛ الاَربعین فی فَضائِل امیرالمؤمنین‌(ع)؛ التَّفهیم فی بیانِ‌التَقسیم؛ الواضِحَةُ فی بطلانِ دَعْوی‌الناصِبة؛ کتابٌ مالابُدَّ مِن مَعْرِفَتِه.