دادیخی، قیس (حلب ۵۹۷ـ۶۵۵ق)
دادیخی، قَیْس (حلب ۵۹۷ـ۶۵۵ق)
متکلم، شاعر و داعی اسماعیلی. پس از فراگیری مقدماتِ علوم و فنونِ ادب در زادگاهش، برای کسب مدارج عالی اجتهاد به قزوین رفت و پس از تکمیل سطوح عالی به مدرسۀ اسماعیلیه در الموت راه یافت. از همۀ دژهای اسماعیلیه در آن سامان بازدید کرد و در آن‌جا به وعظ و خطابه می‌‌پرداخت. در ۶۴۸ق به حلب بازگشت و این شهر را مرکز جنبش مذهبی خود قرار داد. اشعارش در مدح اهل بیت (ع) است. از آثارش: دیوان شعر؛ السَّماء و‌العالَم؛ رسالة‌التحقیق لاهل‌الایمانِ و التصدیق؛ رسالة کَشْفُ‌الاسرارِ المَخْزونة فی تأویل‌ِالقرآنِ و حقیقة‌ائمة‌الزمان؛ رسالة‌الْاَسابیع.