مسکین دارمی، ربیعه بن عامر (۱۴ـ۸۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مسکین دارِمی، ربیعه بن عامر (۱۴ـ۸۹ق)

شاعر عهد اُمَویان. از بزرگان بَنودارِم بود و بیشتر عمر خویش را در عراق گذراند. در ۴۳ق در نهروان با خوارج، و در ۶۶ق با مختار جنگید. با معاویه دوستی داشت و با شعر خود، در انتصاب یزید به جانشینی پدر، معاویه را یاری داد. با زیاد بن ابیه نیز همدل و همراه بود. از مسکین دیوانی به‌چاپ رسیده که دربر دارندۀ ۲۹۲ بیت، ازجمله دو قطعۀ هزل علیه عبدالرحمان، پسر حَسّان بن ثابت و فَرَزدَق است (بغداد، ۱۹۷۰).