رصافی، محمد بن غالب الرفا (مالاگا ۵۷۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رُصافی، محمد بن غالب‌الرَفّا (مالاگا ۵۷۲ق)

شاعر عرب‌زبان اندلسی. در والنسیا زاده شد و در غرناطه و نقاط دیگر زیست. در ثنا و ستایش عبدالمعین، نخستین فرمانروای المُهَد و بزرگان دیگر شعر می‌سرود، امّا گفته‌اند که ولی‌نعمتی نداشته و از دسترنج خویش ارتزاق کرده است. از نام وی، الرفاء، چنین استنباط می‌شود که به شغل بافندگی اشتغال داشته و از همین راه می‌زیسته است. گویا رصافی مجرد به‌سر برد و هرگز همسری اختیار نکرد.