سعدالدوله، میرزا جوادخان (۱۲۵۷ـ۱۳۴۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَعدالدّوله، میرزا جوادخان (۱۲۵۷ـ۱۳۴۸ق)

سَعدالدّوله، ميرزا جوادخان
میرزا جوادخان سَعدالدّوله
زادروز 1257ق
درگذشت 1348ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
لقب اُبوالْمِلّه
گروه مقاله تاریخ ایران

دولتمرد ایرانیِ عهد مظفّرالدّین‌شاه و اواخر دورۀ قاجاریّه. چندی رئیس تلگرافخانۀ تبریز بود. در ۱۳۰۰‌‌ق به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و در اواخر سلطنت ناصرالدین‌شاه وزیر مختار ایران در بلژیک شد و در همان‌جا به یکی از لژهای فراماسونری پیوست. در ‌۱۳۲۳ق به تهران برگشت و وزیر تجارت شد. درپی درگیری میان تجار قند و دولت بر سر گرانی قند، به‌دستور عین‌‌الدوله، به یزد تبعید شد. در مجلس اول چندی نمایندۀ مردم تهران بود و «اُبوالْمِلّه» لقب گرفت. در رأس گروهی هفت نفره مجلس وی را مسئول تدوین متمم قانون اساسی کرد که این متمم از قانون اساسی بلژیک و فرانسه ترجمه شده بود. در ‌۱۳۲۵ق از مجلس کناره‌گیری کرد و در کابینۀ مُشیرالسَّلطنه وزیر خارجه اما براثر بدگویی از مشروطه و دارالشوری، عزل شد. در ۱۳۲۷‌ق به‌عنوان کفیل ریاست وزرا، در غیاب ناصرالملک، رئیس‌الوزرا شد. بعد از فتح تهران به‌دست مجاهدین مشروطه‌خواه به اروپا رفت و در ‌۱۳۳۰ق به تهران بازگشت. سعدالدوله مدتی نیز در واقعه کودتای سوم اسفند ‌۱۲۹۹ش به زندان افتاد.