سمنگان (ولایت)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
سمنگان (ولایت)
کشور افغانستان
نام لاتین Samangan
جمعیت 394هزار نفر
موقعیت شمال کوه‌های هندوکش
مرکز آیبَک
تعداد بخش ها 7
مساحت 13,438 کیلومتر مربع

سمنگان (ولایت) Samangan

(یا: سمنجان) ولایتی در شمال افغانستان، به مرکزیت شهر آیبَک. این ولایت در شمال کوه‌های هندوکش واقع شده است. مساحت سمنگان 13,438 کیلومتر مربع و جمعیتش 394هزار نفر است که غالباً ساکن روستاها هستند. سمنگان از غرب با سرپل، از شمال با بلخ، از شرق با بغلان و از جنوب با بامیان همسایه است. این ولایت به 7 بخش و 674 روستا تقسیم شده است. مردم سمنگان شامل تاجیک‌ها، پشتون‌ها، ازبک‌ها، ترکمن‌ها و هزاره‌ها می‌شوند. این منطقه از قدمت تاریخی زیادی برخوردار است چنان‌که در شاهنامه از تهمینه (مادر رستم) به عنوان دختر شاه سمنگان نام برده می‌شود. تخت رستم از آثار تاریخی این ولایت به شمار می‌رود. در ابتدا مردم سمنگان پیرو آیین بودا بودند ولی پس از فتح این سرزمین توسط صفاریان اسلام به این منطقه گسترش پیدا کرد. در ادامه این سرزمین توسط سامانیان و غزنویان فتح شد تا در نهایت توسط احمد شاه درانی (ابدالی) به افغانستان کنونی ملحق شد.