سنا (گیاهان)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِنا (گیاهان)(Cassia angustifolia Vahl)

(به انگلیسی Senna). گیاهی است با برگ‌های مرکب، دراز و نوک‌تیز، گل‌هایی زردرنگ و میوه‌ای با ظاهر تقریباً عاری از انحناء به‌طول پنج تا شش سانتی‌متر. این گیاه به‌وفور در عربستان، افریقا و سواحل سومالی تا موزامبیک می‌روید. سابقاً در جنوب هندوستان پرورش می‌یافته و به نام سنای هندی نامیده می‌شد. سنا دارای گونه‌های مختلفی است، سنای مکی و سنای سنگال از آن نوع می‌باشند. برگچه و میوه سنا دارای اثر ملین و مسهل است و استفاده از آن به‌عنوان مسهل از قرن ۹ و ۱۰‌م برای نخستین‌بار توسط پزشکان ایرانی و عرب معمول گردید. میوۀ گونۀ C. Fistula را در ایران به نام فلوس می‌شناسند و کاربرد درمانی دارد. نوع خاصی از سنا به نام Cassia italica یا همان سنامکی در نواحی جنوبی ایران مانند بلوچستان و اطراف بندرعباس می‌روید.