شمس الدین، محمدمهدی (۱۹۳۶ـ۲۰۰۱م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شمس‌الدین، محمدمهدی (۱۹۳۶ـ۲۰۰۱م)
رئیس سابق شورای عالی شیعیان لبنان. در نجف، که پدرش در آن‌جا تحصیل کرده بود، به‌دنیا آمد. تا ۳۳‌سالگی در عراق به تحصیل و تدریس علوم دینی و فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی و مذهبی مشغول بود. مشهور‌ترین استادان او سید محسن حکیم و آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی بودند. در ۱۹۶۹م، به لبنان رفت و به تبلیغ مذهبی و فعالیت‌های فرهنگی پرداخت. در ۱۹۷۵م، سید موسی صدر، رئیس شورای عالی شیعیان لبنان، وی را به‌عنوان نایب‌رئیس این شورا برگزید و از ۱۹۷۸م، پس از ربوده‌شدن صدر ـ در هنگام سفر به لیبی، عملاً ریاست این شورا را برعهده داشت اما به‌طور رسمی در ۱۹۹۴م، رئیس این شورا شد. وی از شخصیت‌های مهم نواندیش اسلامی بود. آثار فراوانی از وی منتشر شده است که از آن شمار است: نظام‌الحکم و الادارة‌فی الاسلام، که شمس‌الدین آن را در ۱۸سالگی تألیف کرده و به فارسی نیز ترجمه شده است؛ عادی‌سازی میان ضرورت‌های نظام‌ها و گزینه‌های امت، جامعۀ سیاسی اسلامی (که به فارسی ترجمه شده است)، بررسی فقهی خشونت مسلحانه در اسلام، از جاهلیت تا اسلام، و انقلاب امام حسین (که به فارسی ترجمه شده است).