شمس طبسی، محمد ( ـ هرات ح ۶۱۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شمس طَبَسی، محمّد ( ـ هرات ح ۶۱۸ق)

شاعر ایرانی. پدرش و خودش قاضی طبس بودند، اما شمس در هرات می‌زیست. از هرات به فرارود سفر کرد. در سمرقند به خدمت نظام‌‌الملک صدرالدین محمد بن محمد وزیر رسید و او را ستود و در بخارا نزد رضی‌الدین نیشابوری درس خواند و پس از چندی به خراسان بازگشت و در بلخ و هرات زیست. معاصر عوفی و خاقانی بود و از شیوۀ سخن‌سرایی خاقانی تقلید می‌کرد. بیشتر، قصاید وی در مدح نظام‌الملک صدرالدین وزیر سمرقند است. در جوانی درگذشت. شماری از قصاید وی به خطا در دیوان ظهیر فاریابی آمده است. دیوان او به کوشش تقی بینش به‌چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۴۳ش).