شیبوب، خلیل (لاذقیه ۱۸۹۱ـ۱۹۵۱)
شَیْبوب، خلیل (لاذقیه ۱۸۹۱ـ۱۹۵۱)
شاعر رمانتیک، روزنامه‌نگار و مترجم مسیحی سوری. دانش‌آموختۀ رشتۀ بازرگانی از مدرسۀ عالی فرانسوی فرِر بود. سپس در اسکندریه در رشته حقوق به تحصیل ادامه داد (۱۹۲۶). در ۱۹۳۴ المُعجم القضائی را منتشر کرد. شعرهای انقلابی‌اش را، به تأثیر از مُطران و شاعران رمانتیک فرانسوی، در نشریه‌های ادبی چاپ می‌کرد. در ۱۹۳۱ به ریاست جماعة نشر‌الثقافه برگزیده شد و هم‌زمان، عضو کوشای گروه آپولو، به ریاست ابوشادی بود. سروده‌هایش از ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۰ در الفجر‌الاول (اسکندریۀ ۱۹۲۱) با پیش‌گفتاری از مطران منتشر شد. به تشویق گروه آپولو در شعر آزاد، طبع آزمود و دو منظومۀ سمبولیک (بادبان، ۱۹۳۲) و (باغ مرده و قصر فرسوده، ۱۹۳۴) نیز سرود که چندان توفیقی نداشت، اما شاعران مستعد دیگر را برانگیخت تا به مرحله‌ای تازه و موفق در شعر آزاد دست یابند. یکی از کتاب‌هایش به نام عبدالرحمان الجَبَرتی (قاهره، ۱۹۴۸) بیشتر تخیلی است تا واقعی. دو کتاب، یکی دربارۀ بازار سهام، و دیگری مجموعه‌ای از شعرهای شرقی (به اتفاق عثمان حلمی، ۱۹۳۶)، نیز ترجمه کرده است.