صدر، سیدمحسن (محلات ۱۲۵۱ق ـ ۱۳۴۱ش)
صدر، سیدمحسن (محلات ۱۲۵۱ق ـ ۱۳۴۱ش)
رجل سیاسی و وزیر دورۀ قاجار و پهلوی. صَدْر در ۱۳۰۸ق، به دربار ناصرالدین‌شاه راه یافت و در اواخر سلطنت او به «صَدْرُالْاَشراف» ملقب شد. در ۱۳۲۵ق، به معاونت محکمۀ جزا رسید. در ۱۳۲۹ق، رئیس محاکم استیناف تهران و در ۱۲۹۸ش رئیس عدلیه گیلان و پس از تحول در وزارت عدلیه و تشکیل دادگستری جدید به دعوت داور، وزیر دادگستری، رئیس محکمۀ انتظامی قُضات و سپس مدتی دادستان کل کشور شد. در شهریور ۱۳۱۲ش، در دولت محمدعلی فروغی و در ۱۳۱۴ در دولت محمود جم به وزارت دادگستری رسید. در ادوار یازدهم و دوازدهم و سیزدهم مجلس شورای ملی، رئیس کمیسیون دادگستری مجلس شورای ملی بود و در ۱۳۲۲ش مجدداً وزیر دادگستری دولت سهیلی شد. در ۱۳۲۴ش، در مقام نخست‌وزیر، دولت خود را تشکیل داد و همزمان ادارۀ وزارت کشور را نیز برعهده داشت. در انتخابات دورۀ دوم مجلس سنا، سناتور مجلس و از ۱۳۳۶ش به بعد در دورۀ سیزدهم سنا رئیس آن شد. پس از انحلال مجلسین در ۱۳۴۰ش، ریاست هیئت‌‌مدیرۀ مجلس را عهده‌دار بود و تا پایان عمر در آن سمت باقی ماند.