صیدی تهرانی، علی (تهران ۱۰۲۵ـ دهلی ۱۰۶۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صیّدی تهرانی، علی (تهران ۱۰۲۵ـ دهلی ۱۰۶۹ق)

شاعر ایرانی. در جوانی برای تحصیل به اصفهان و سپس به هند رفت و به دربار شاه‌جهان گورکانی راه یافت (۱۰۶۵‌ق) و او را مدح گفت و از توجه شاه و دخترش، جهان‌بیگم، برخوردار شد. از شاعران غزل‌سرای سبک هندی بود. دیوان اشعار او به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۱‌ش).