طبرسرانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

طَبَرْسَرانی

از اقوام قفقازی ساکن ناحیۀ طبرسران در جنوب شرقی جمهوری خودمختار داغستان. طبرسران‌ها از شرق با آذربایجان، از شمال با دارگین‌ها و از جنوب با لزگی‌ها و از غرب با آگول‌ها همسایه بودند. طبق سرشماری ۱۹۷۹ جمعیت طبرسران‌ها بالغ بر ۷۵,۲۳۹ نفر بوده است. زبان آن‌ها از گروه زبان‌های قفقازی است که از دو دستۀ شمالی و جنوبی تشکیل می‌‌شود. طبرسرانی‌ها مسلمان شافعی هستند. اینان در قرن ۹ق حکومتی قومی موسوم به معصومات تشکیل دادند که بعدها به دو دستۀ قادی و معصوم تقسیم شد. دولت صفویه برای طبرسران از آن جهت که مقتل و مدفن سلطان حیدر، پدر شاه‌اسماعیل اول، بود احترام زیادی قائل بودند و بعضی از شاهان صفوی همسرانی از امیرزادگان طبرسرانی داشتند. معصومان و قادیان طبرسران گاه متحد دولت ایران، گاه متحد دولت عثمانی و گاهی مطیع دولت روسیه بودند. نادرشاه افشار در ۱۱۵۵ق ناحیۀ طبرسران را پس از تحمیل تلفات سنگین به تصرّف درآورد. طبرسران در جریان جنگ‌های اول ایران و روسیه و انعقاد قرارداد گلستان در ۱۲۲۸ق ضمیمۀ قلمرو روسیۀ تزاری شد.