نمایش مبدأ برای طولوزان، ژوزف (۱۸۲۰ ـ۱۸۹۷)


طولوزان، ژوزف (۱۸۲۰ ـ۱۸۹۷)(Tholozan, Josephe)<br>
<p>پزشک و جراح ارتش فرانسه و استاد وال دوگراس. در ۱۲۷۴ق وارد ایران شد. پس از فوت دکتر کلوکه و دکتر بارتلمی، رئیس پزشکان [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] شد. دکتر طولوزان اصلاحات درخور توجهی در درمان و بهداشت عمومی به‌وجود آورد. به‌کوشش وی یک دفتر مرکزی امور بهداشتی تأسیس شد. این دفتر در ابتدا هیئت صحیه نام داشت و بعد به مجلس صحت معروف شد و وظیفۀ آن حفظ سلامتی داخل مملکت بود. طولوزان مردی خستگی‌ناپذیر و ساده‌زیست بود. در نقاط مهم مرزی ایران قرنطینه ایجاد کرد و واکسیناسیون عمومی را ادامه داد که دکتر کلوکه آغاز کرده بود. دو کتاب تألیف کرد: یکی دربارۀ وبا و طاعون و دیگری در ارتباط با صداهای داخلی بدن که خود آن را ''بدایع‌الحکمۀ ناصری'' یا ''بدایع‌الحکمۀ مسیح'' نامید. دکتر طولوزان نوعی کنه به نام ارنینودوروس تولوزانی را کشف و چند کتاب فرانسه را به فارسی ترجمه کرده است. او در دولاب تهران درگذشت و در کلیسای کاتولیک‌ها به خاک سپرده شد.</p>
<br><!--29036800-->
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]