افلاطون شروانی، عبدالطیف ( ـ۹۷۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَفْلاطون شِروانی، عَبْدُالَّطیف ( ـ۹۷۷ق)

شاعر ایرانی. از زادگاهش به عثمانی رفت و از شاهنامه‌خوانان دربار سلیمان قانونی شد. از آثارش: چهار طبع به فارسی؛ مثنوی حکایت آمدن سیل به استانبول به فارسی؛ حل ما لایُنْحَل به فارسی که شرح قصیدۀ مصنوع ابوالْمفاخر فاخری رازی است.