عرفانی، عبدالحمید (سیالکوت ۱۹۰۷ـ۱۹۹۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عرفانی، عبدالحمید (سیالکوت ۱۹۰۷ـ۱۹۹۰)

ایران‌شناس و شاعر فارسی‌گوی پاکستانی. از دانشگاه پنجاب لاهور در رشته‌های ادبیات فارسی و انگلیسی مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد گرفت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ از سوی دولت انگلیسی هند به‌عنوان استاد زبان انگلیسی به ایران رفت و در مشهد انجمن ادبی بزم اقبال را بنیاد نهاد. وی پس از تشکیل کشور مستقل پاکستان، به سمت نخستین وابستۀ فرهنگی پاکستان در ایران برگزیده شد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۸ مجلۀ فارسی هلال را در پاکستان منتشر کرد. در ۱۹۵۶ با ارائۀ پایان‌نامه‌ای به زبان فارسی با عنوان شرح احوال و آثار ملک‌الشعرای بهار از دانشگاه پنجاب دانشنامۀ دکتری ادبیات فارسی گرفت و از همان سال تا ۱۹۶۳ با همان سمت پیشین در ایران بود. وی که از خویشان علامه اقبال لاهوری بود، در سال‌های پایانی عمرش به تدریس زبان فارسی در دانشگاه پنجاب اشتغال داشت. از آثار اوست: مجموعه رباعیات حدیث عشق؛ فارسی امروز؛ رومی عصر؛ داستان‌های عشقی پاکستان؛ ایران صغیر که تذکرۀ شاعران فارسی‌گوی کشمیر است؛ انتخاب شعر معاصر فارسی (دو جلد)؛ احوال هفده شاعر معاصر ایران؛ سرود سرمد؛ اقبال از دیدگاه ایرانیان (کراچی، ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ فارسی کتاب ضرب کلیم محمد اقبال (کراچی، ۱۹۵۷).