عزالدین مظفر، محمد (قرن ۷ق)
عِزالدّین مُظَفّر، محمّد (قرن ۷ق)
دولتمرد ایرانی، از کارگزاران دستگاه دیوانی ایلخانان. در ۶۹۳ق که دولت ایلخانی گرفتار بحران مالی وخیمی شده بود، عزالدین مظفر مشاور خواجه صدرالدین احمد خالدی زنجانی، ملقب به صدر جهان، وزیر گیخاتو، شد. او به صدر جهان پیشنهاد کرد که به جای سکه‌های زر و سیم، همانند چین، پول کاغذی چاو را در قلمرو ایلخانی رواج دهد و بحران مالی را از میان بردارد. صدر جهان با مشاورۀ پولاد چینگ سانگ، سفیر دربار خانْبالِغْ (پکن) در ایران، چاو (پول کاغذی) تهیه کرد و در جمادی‌الاخر ۶۹۳ق با فرمان ایلخان آن را رواج داد. وی در هر شهری اداره و دستگاهی به نام چاوخانه تأسیس کرد و مردم را به زور واداشت تا پول‌های کاغذی او را بپذیرند. اما دیری نگذشت که در شهرها، به‌ویژه در تبریز، شورش‌‌هایی درگرفت و سرانجام چاو مبارک که مردم آن را چاونامبارک می‌خواندند برافتاد.