عسجدی مروزی، عبدالعزیز ( ـ پس از ۴۳۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَسجَدی مَروَزی، عَبدالعزیز ( ـ پس از ۴۳۲ق)

(تلفظ متداول: عَسجُدی) شاعر ایرانی. از مردم مرو بود. در غزنه در دربار غزنویان به‌سر می‌برد و ستایشگر پادشاهان غزنوی، به‌ویژه محمود بود. گویا نخستین کسی است که صنایع بدیعی را در شعر خود آورده است. در سبک خراسانی استاد بود. در هجویه‌سرایی نیز توانایی داشت. قصیدۀ فتح سومنات را در پیروزی محمود غزنوی سرود. دیوان او به کوشش طاهری شهاب به‌چاپ رسیده است (۱۳۳۴ش).