عقیق (جغرافیا)

عَقیق (جغرافیا)
نام چند وادی، دره، معدن و نقاط دیگر در عربستان. معروف‌ترین عقیق دره‌ای است در غرب مدینه که با حَرَّة‌الوَربه از آن‌جا جدا می‌شود و در امتداد شمالی به وادی‌الحمض می‌رسد. پس از ریزش باران‌های شدید و جریان آب از کوه عَیر در جنوب مدینه بر کرانۀ راست عقیق، این وادی چنان پرآب می‌شود که آن را با فرات قیاس می‌کنند؛ امّا بعد از قطع باران فقط چاه‌های آب باقی می‌ماند. در صدر اسلام، جادۀ مدینه به مکه از عقیق به ذوالحُلَیفه می‌گذشت. گویند علاقۀ پیغمبر اسلام(ص) به عقیق چنان بود که آن‌جا را «وادی مبارک» می‌خواند و به امر خداوند، در آن محل نماز گزارد. شاعران در وصف عقیق چکامه‌ها سروده‌اند، به ویژه دربارۀ بئر رومه، که عثمان آن را از مالک یهودی‌اش خرید و آب چاه را به مسلمانان داد. آب عقیق چنان گوارا بود که برای هارون‌الرشید به ارمغان می‌بردند. عقیقی دیگر به نام عقیق ذات عِرق نیز در حوالی شمال طائف، در امتداد میانی رشته‌کوه‌های حجاز هست که آب آن به باتلاق عاقول (میان مکه و مدینه) می‌ریزد. در گذشته از چند عقیق دیگر نیز یاد شده است، از جمله عقیق‌ یمامه یا عقیق تَمره.