ابراهیمی دینانی، غلام حسین (اصفهان ۱۳۱۳ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
غلام حسین ابراهیمی دینانی
زادروز اصفهان ۱۳۱۳ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری فلسفه دانشگاه تهران (۱۳۵۵ش)
شغل و تخصص اصلی فیلسوف
آثار قواعد کلی در فلسفۀ اسلامی (۱۳۵۷)؛ شعاع اندیشه و شهود در فلسفۀ سهروردی (۱۳۶۴)؛ منطق و معرفت در نظر غزالی (۱۳۷۰)؛ ماجرای فکر فلسفی (در ۳ جلد، ۱۳۷۶)؛ دفتر عقل و آیت عشق (در ۳ جلد، ۱۳۸۰)؛ وجود رابط و مستقل در فلسفۀ اسلامی (۱۳۶۲)؛ اسماء و صفات حق (۱۳۷۵)؛ نیایش فیلسوف (۱۳۷۷ش)؛ معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی (۱۳۶۸)؛ مُختارات مِن فصوص‌الفلسفه الاسلامیه (با همکاری)؛ درخشش ابن رشد در حکمت مشّاء (۱۳۸۴)؛ نصیرالدین طوسی، فیلسوف گفت‌وگو (۱۳۸۷)؛ فیلسوفان یهودی و یک مسئلۀ بزرگ (۱۳۸۸)
گروه مقاله فلسفه ، منطق و کلام
جوایز و افتخارات منتخب به عنوان چهره ماندگار از سوی ستاد چهره های ماندگار
غلام حسین ابراهیمی دینانی

ابراهیمی دینانی، غلام‌حسین (اصفهان ۱۳۱۳ش)

فیلسوف و پژوهشگر ایرانی. پس از تحصیل دروس مقدماتی در حوزۀ علمیۀ اصفهان، فلسفه و فقه و اصول را در قم نزد اساتید حوزه ازجمله علامه طباطبایی و آیت‌الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و سید محمد دامادی فراگرفت. در ۱۳۵۵ش دانشنامۀ دکتری خویش را از دانشگاه تهران در رشتۀ فلسفه گرفت و به عضویت در هیئت علمی دانشگاه درآمد و به درجۀ استادی رسید. وی در دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس به تدریس و تعلیم اشتغال دارد. دکتر دینانی اندیشمندی است که در آثار متعدد خود با نگاه و نگرشی بدیع و بیانی روشن و رسا به شرح و وصف تفکر فلسفی و عرفانی در حوزه فرهنگ اسلامی و ایرانی می‌پردازد و ضمن تأیید اصالت عقل بر اهمیت اندیشه اشراقی و به ویژه حکمت سهروردی تأکید می‌ورزد. وی از سوی ستاد چهره‌های ماندگار به عنوان چهرۀ ماندگار انتخاب شده است. از آثارش: قواعد کلی در فلسفۀ اسلامی (۱۳۵۷)؛ شعاع اندیشه و شهود در فلسفۀ سهروردی (۱۳۶۴)؛ منطق و معرفت در نظر غزالی (۱۳۷۰)؛ ماجرای فکر فلسفی (در ۳ جلد، ۱۳۷۶)؛ دفتر عقل و آیت عشق (در ۳ جلد، ۱۳۸۰)؛ وجود رابط و مستقل در فلسفۀ اسلامی (۱۳۶۲)؛ اسماء و صفات حق (۱۳۷۵)؛ نیایش فیلسوف (۱۳۷۷ش)؛ معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی (۱۳۶۸)؛ مُختارات مِن فصوص‌الفلسفه الاسلامیه (با همکاری)؛ درخشش ابن رشد در حکمت مشّاء (۱۳۸۴)؛ نصیرالدین طوسی، فیلسوف گفت‌وگو (۱۳۸۷)؛ فیلسوفان یهودی و یک مسئلۀ بزرگ (۱۳۸۸).