فانی سمنانی، محمد (سمنان ۱۲۴۷ـ ۱۳۲۱ش)

صوفی و شاعر ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در سمنان فراگرفت. سپس به تهران رفت و نزد استادانی چون میرزا حسن آشتیانی، شیخ محمدتقی قزوینی، ملاعلی‌محمد منجم اصفهانی، شمس‌الدین حکیم الهی و میرزا ابوالحسن جلوه درس خواند. در ۱۲۷۶ق به حاج ملاعلی گنابادی، ملقب به نورعلی‌شاه، دست ارادت داد. در ۱۳۱۷ش، از صالح‌علی شاه، اجازۀ دستگیری فقرای خطۀ قومس یافت و به درویش ظفرعلی/ ظفرعلی‌شاه ملقب شد و تا پایان عمر در خدمت سلسلۀ نعمت‌اللهیه بود. دیوان اشعارش به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۲۹ش).