فلایشر، هاینریش (۱۸۰۱ـ۱۸۸۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فلایْشِرْ، هایْنْریش (۱۸۰۱ـ۱۸۸۸)(Fleischer, Heinrich)

خاورشناس آلمانی. از ۱۸۱۹ تا ۱۸۲۴ در دانشگاه لایپزیگ درس خواند. در ۱۸۲۴ به پاریس رفت و مطالعاتش را در زبان‌های عربی، ترکی و فارسی نزد سیلوستر دو ساسی ادامه داد. استاد زبان‌های شرقی در دانشگاه لایپزیگ (۱۸۳۶ـ ۱۸۸۸) و از بانیان انجمن خاورشناسی آلمان (۱۸۴۵) بود. از آثارش: چاپ متن و ترجمۀ لاتین بخش دورۀ جاهلی مختصر تاریخ‌البشر ابوالفدا (لایپزیگ، ۱۸۳۱)؛ چاپ نثراللئالی من کلام امیرالمؤمنین علی از رشیدالدین وطواط (۱۸۳۷)؛ تصحیح و چاپ اطواق‌الذهب زمخشری (۱۸۳۵)؛ فهرست نسخه‌های خطی شرقی کتابخانۀ لایپزیگ (۱۸۳۱)؛ فهرست نسخه‌های خطی شرقی در کتابخانۀ درسدن به انگلیسی (۱۸۳۱)؛ دستور زبان فارسی امروز (۱۸۴۷).