فم الحوت
فَمُ‌الحوت
به‌معنی زبان ماهی (فم‌الحوت جنوبی؛ ظلیم؛ ضفدع اوّل) ستارۀ آلفا از صورت فلکی حوت جنوبی. ستاره‌ای سفیدرنگ از قدر ۱.۲ در فاصلۀ ۲۵ سال نوری خورشید. در احکام نجوم اهمیتی خاص داشت و آن را حاکم بر نیم‌کرۀ جنوبی آسمان می‌دانستند. این ستاره به‌همراه سه ستارۀ قلب‌الاسد، قلب‌العقرب و دبران از ستارگان باشکوهی بوده‌اند که مورد توجه ایرانیان باستان قرار داشتند.