فیروز، مظفر (۱۲۸۵ـ۱۳۶۸ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فیروز، مظفّر (۱۲۸۵ـ۱۳۶۸ش)

سیاستمدار و فعال سیاسی‌ ایران‌ در دورۀ‌ پهلوی. فرزند نصرت‌الدّوله‌ فیروز، نوۀ‌ فرمانفرما و خواهرزادۀ‌ دکتر مصدق بود و تحصیلات‌ خود را در اروپا گذراند و به‌ استخدام‌ وزارت‌ امور خارجه‌ درآمد. او با سمت‌ دبیر سومی‌ در سفارت ایران در واشینگتن‌ به‌ امریکا رفت‌ اما پس‌ از گذشت‌ چند سال‌ از وزارت‌ امور خارجه‌ کناره‌ گرفت و به‌ کار وکالت‌ پرداخت‌. پس‌ از قتل‌ پدرش‌ به فرمان رضاشاه، مورد تعقیب‌ و تا شهریور ۱۳۲۰ تحت‌الحفظ‌ بود‌. پس‌ از آن،‌ با کمک‌ سید‌ضیاءالدین‌ طباطبایی‌ روزنامۀ‌ رعد را منتشر ساخت‌ و حزب‌ ارادۀ‌ ملی‌ و حزب‌ وطن‌ را تأسیس‌ کرد. در ۱۳۲۱ به‌ خونخواهی‌ پدرش‌ مقالات‌ تندی‌ در جراید نوشت‌. در ۱۳۲۴ش به‌ قوام‌السلطنه‌، نخست‌وزیر، متمایل‌ شد و در اواخر همان‌ سال‌ به‌ معاونت‌ سیاسی‌ و ریاست‌ انتشارات‌ و تبلیغات‌ نخست‌وزیری‌ رسید. اندکی‌ بعد وزیر کار و تبلیغات‌ شد. سپس‌ عضو شورای‌ اقتصاد، عضو کمیته‌ مرکزی‌ حزب‌ دموکرات‌ و سپس‌ سفیر ایران‌ در مسکو شد. پس‌ از سقوط‌ قوام‌السلطنه‌ به‌ اروپا رفت‌. در اواخر عمر رژیم‌ پهلوی‌ مقالاتی‌ علیه‌ آن‌ در روزنامه‌های‌ فرانسوی‌ می‌نوشت‌ و بخش‌ خاورمیانه‌ روزنامه‌ لوموند پاریس‌ زیرنظر او اداره‌ می‌شد.