لطفی السید، احمد (۱۸۷۲ـ۱۹۶۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لُطْفی‌السَّید، احمد (۱۸۷۲ـ۱۹۶۳)
متفکر و فیلسوف مصری و از رهبران جنبش ملی. از کودکی آثار نبوغ در او هویدا بود. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه به دانشکده حقوق رفت و در ۱۸۹۴ مدرک لیسانس حقوق گرفت و به قضاوت پرداخت. در ۱۹۰۵ از شغل قضایی استعفا کرد و وارد سیاست شد و در تأسیس حزب امت مشارکت ورزید. از ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۴ سردبیر نشریه الجریدة بود و در ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸ مدیر دارالکتب المصریة شد. وی با انقلاب ۱۹۱۹، همراهی کرد و با گروهی از مبارزان به اروپا رفت. در ۱۹۲۵، پس از تأسیس دانشگاه جدید در مصر، رئیس آن شد. در ۱۹۲۸، به وزارت معارف و در ۱۹۴۰ به عضویت و ریاست مجمع‌اللغة العربیة رسید. در ۱۹۴۶، وزیر خارجه شد. در برخی مجامع و انجمن‌های علمی عضویت داشت. برخی کتاب‌های ارسطو ازجمله اخلاق و سیاست را به عربی ترجمه و خطبه‌ها و مقالات و سخنرانی‌هایش را گردآوری و خاطراتش را تدوین کرد. از مشهورترین شعارهای وی در مقابل اشغالگران بریتانیایی «مصر برای همه مصریان» بود. وی پیش‌گام طرح استقلال مصر از ترکیه در ۱۹۱۲ بود.