لقمان ادهم، محمدحسین (تبریز ۱۲۵۸ـ تهران ۱۳۲۹ش)
لقمان ادهم، محمّدحسین (تبریز ۱۲۵۸ـ تهران ۱۳۲۹ش)
| محمدحسین لقمان ادهم | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۲۵۸ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۲۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشکده پزشکی پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| لقب | لقمان الدوله |
| گروه مقاله | آموزش و پرورش و اخلاق، پزشکی، تاریخ ایران |
(ملقّب به لقمان‌الدّوله) پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه در زادگاه خود، نزد استادان فن و پدر خود، میرزا زین‌العابدین لقمان‌الممالک، طبیب مخصوص ولیعهد محمدعلی میرزا، طب ایرانی را فراگرفت و در ۱۳۱۸ق به فرانسه رفت و دانشکدۀ پزشکی پاریس را به‌پایان رساند و پس از بازگشت به ایران با سِمت طبیب مخصوص احمدشاه به عضویت مجلس حفظ‌الصّحّه انتخاب و در عملی‌ساختن آبله‌کوبی سعی فراوان کرد. در ۱۳۳۵ق، که ریاست بخش طب دارالفنون، را عهده‌دار بود، دانشکدۀ پزشکی را پی‌ریزی و کلاس طب را از دارالفنون مجزا و به مدرسۀ طب تبدیل و انستیتو پاستور را در تهران تأسیس و در تصویب قانون طبابت کوشش بسیار کرد. در ۱۳۱۲ش، به سِمت پزشک مخصوص رضاشاه پهلوی برگزیده شد. تأسیس دانشکدۀ پزشکی و تالار تشریح آن، و دانشکدۀ داروسازی از دیگر خدمات اوست. از ۱۳۱۷ش به‌علت ضعف مزاج از ریاست دانشکدۀ پزشکی و خدمات رسمی کناره‌گیری و بقیۀ عمر را به خدمت مردم پرداخت. به‌منظور قدردانی از خدمات وی، در ۱۵ دی ۱۳۳۰ش، بیمارستان ۳۰۰تختخوابی وزارت بهداری، به نام لقمان‌الدوله ادهم نامگذاری شد.