نمایش مبدأ برای لوریه، اوربن ژان ژوزف (۱۸۱۱ـ۱۸۷۷)


لِوِریه، اوربَن ژان ژوزِف (۱۸۱۱ـ۱۸۷۷)(Leverrier, Urbain Jean Joseph)<br/> [[File:37106800.jpg|thumb|لِوِريه، اوربَن ژان ژوزِف]]

اخترشناس فرانسوی. با توجه به تأثیر سیارۀ نپتون<ref>Neptune 

</ref> بر مدار اورانوس<ref>Uranus </ref> وجود و موقعیت آن را پیش‌بینی کرد. این سیاره در ۱۸۴۶ کشف شد. احتمال وجود سیاره‌ای دیگر، فراتر از اورانوس، و اثرگذاری بر مدار آن پیش از او هم مطرح شده ‌بود. لوریه مدار و قطر ظاهری<ref>apparent diameter </ref> این سیارۀ فرضی را حساب کرد و نتیجه را به‌صورت مکتوب برای شماری از رصدخانه‌ها فرستاد. او از آنان خواست موقعیتی را که پیش‌بینی کرده بود بیازمایند. یوهان گاله<ref>Johann Galle </ref>، در رصدخانۀ برلین، بی‌درنگ نپتون را به فاصلۀ یک درجه از مختصات اعلام‌شدۀ او یافت. جان کوچ آدامز<ref>John Couch Adams </ref>، اخترشناس انگلیسی، یک سال زودتر از لوریه تقریباً همان محاسبه‌ها را انجام داده ‌بود، اما موفق نشد کسی را برای آزمودن آن قانع کند و لوریه هم از کارش اطلاع نداشت. لوریه در سن ـ لو<ref>St Lô </ref>، نورماندی<ref>Normandy</ref>، زاده شد و در اِکول پلی‌تکنیک<ref> Ecole Polytechnique </ref> پاریس درس خواند. در ۱۸۳۷، در همان‌جا مشغول به‌کار شد. در ۱۸۴۷ به استادی رسید و در ۱۸۴۹، کرسی مکانیک آسمانی<ref>Celestial mechanics </ref> در سوربون<ref>Sorbonne</ref> برای او دایر شد. از فعالان سیاسی انقلاب‌های ۱۸۴۸ بود. در ۱۸۴۹ عضو مجلس قانون‌گذاری، و در ۱۸۵۲ سناتور شد. در ۱۸۵۴ به سرپرستی رصدخانۀ پاریس رسید. زندگی حرفه‌ای‌اش وقف مکانیک آسمانی، به‌خصوص مسائل پایداری<ref> stability </ref> منظومۀ خورشیدی<ref>Solar System</ref>، شد. لوریه پس از کشف نپتون، تجزیه‌ و تحلیل جامعی از جرم و مدار سیاره‌های منظومۀ خورشیدی گردآورد. که پس از مرگش از سوی رصدخانۀ پاریس، با عنوان ''سالنامه''<ref>''Annals''</ref>، منتشر شد. همچنین، در تأسیس شبکۀ هواشناسی سراسری قارۀ اروپا نقش مؤثری داشت.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]