محقق ترمذی، سید برهان الدین (قرن ۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محقّق تِرمِذی، سیّد بُرهان‌الدّین (قرن ۷ق)

عارف و خطیب ایرانی. افلاکی نیز، که فصل دوم مناقب‌العارفین را به او اختصاص داده است، از دقایق زندگی او سخنی به‌میان نمی‌آورد. برهان‌الدین، نسب به امام حسین (ع) می‌رساند. چندی تربیت از بهاءالدین ولد، پدر مولوی گرفت و از آن ‌پس به ترمذ خراسان بازگشت. آورده‌اند که در آن منطقه او را «سیّد سِرّ دان» می‌نامیده‌اند. نیز آورده‌اند که در همان شهر، خبر از رحلت بهاءالدین داد و برای تربیت جلال‌الدین محمد، رو به سوی قونیه نهاد. گویا برهان‌الدین، سِمَت خلافت بهاءالدین را داشته است. در قونیه به دیدار سهروردی صوفی نیز رسید.