تکله بن زنگی، مظفرالدین ( ـ۵۹۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تُکْلَة بنِ زَنْگی، مظفّرالدّین ( ـ۵۹۱ق)
سومین اتابک از اتابکان فارس. تُکْلَه پسر و جانشین زَنْگی بن مُودود بود که در زمامداری او، پسرعمش، قُطْبُالدّین طُغْرُل بن سُنْقُر، قیام کرد و آشوبی پردامنه پدید آورد، اما شکست خورد. از وقایع مهم دیگر دوران بیستسالۀ حکومت تُکْلَه، نبردهای مکرر او با هِزار اسب، از اتابکان لرستان، بود که تقریباً در همۀ آنها شکست خورد و بخشی از متصرفات خود را ازدست داد. تُکْلَه پادشاهی عارفمنش و دیندار بود و سعدی در بوستان حکایتی از نیکنفسی او نقل کرده است.