موذن زاده اردبیلی، رحیم (اردبیل ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۸۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مؤذن‌زاده اردبیلی، رحیم (اردبیل ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۸۴ش)

مؤذّن‌زاده اردبیلی، رحیم

مؤذن پرآوازۀ ایرانی. پدرش شیخ عبدالکریم اردبیلی ( ـ۱۳۲۹ش) نیز مؤذن بود و به سبب اذانی که در ۱۳۲۲ش در رادیو گفته بود، شهرت داشت؛ وی تا ۱۳۲۶ برنامۀ سحر رادیو را به صورت زنده اجرا می‌کرد. رحیم در کودکی به مکتب رفت و با قرآن مأنوس شد. سپس در مدرسۀ حاج ابراهیم درس خواند و ضمن تحصیل، در مساجد و اماکن مذهبی اذان می‌گفت. پس از درگذشت شیخ عبدالکریم، وی راه پدر را با جدیت بیشتری پی گرفت. اذان مشهور مؤذن‌زاده که در گوشۀ روح‌الارواحِ آواز بیات ترک (زند) اجرا شده، اذانی است که وی در رمضان ۱۳۳۴ش در حالت روزه‌داری در استودیوی شمارۀ ۶ رادیو اجرا کرده است. راز جاودانگی این اذان در نوآوری و معنویت آن نهفته است. وی که در اردبیل می‌زیست، بعدها به مهرشهر کرج کوچید و تا پایان عمر در آن‌جا ساکن بود.