مور، مایک (۱۹۴۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مور، مایْک (۱۹۴۹)(Moore, Mike)

مور، مايْک

(نام اصلی: مایکل کِنِت ‌مور[۱]) سیاستمدار چپ میانه‌روِ از اهالی نیوزیلند، عضو حزب کارگر[۲] و در ۱۹۹۰ نخست‌وزیر آن کشور. او فقط ۶۰ روز بر سر کار بود که بعد از دولت دیلون بل[۳] کوتاه‌‌ترین دولت را در قرن ۲۰ داشت و پس از پیروزی حزب ملی در انتخابات سراسری اکتبر ۱۹۹۰ جای خود را به جیم بالجر[۴] داد. مور رهبری حزب کارگر را نیز بر‌عهده داشت که در انتخابات سراسری نوامبر ۱۹۹۳ شکست خورد و پس از آن رهبری حزب را به هلن کلارک[۵] واگذار کرد. مور ابتدا مددکار اجتماعی بود و در کارخانۀ فرآورده‌های گوشتی کار می‌کرد. در ۱۹۷۲، در مقام نمایندۀ حزب کارگر به عضویت پارلمان نیوزیلند انتخاب شد. در دهۀ ۱۹۸۰، در دولت‌های حزب کارگر به نخست‌وزیری دیوید لَنگ[۶] و جفری پامر[۷] خدمت کرد و پس از آن‌که پامر به‌سبب نداشتن محبوبیت مردمی در سپتامبر ۱۹۹۰ نتوانست از پارلمان رأی اعتماد بگیرد، جای او را در مقام نخست‌وزیر گرفت.

 


  1. Michael Kenneth Moore
  2. Labour Party
  3. Dillon Bell
  4. Jim Bolger
  5. Helen Clark
  6. David Lang
  7. Geoffrey Palmer