مک لورن، کالین (۱۶۹۸ـ۱۷۴۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَکْ‌لورِن، کالین (۱۶۹۸ـ۱۷۴۶)(Maclaurin, Colin)

مَکْ

ریاضی‌دان اسکاتلندی. نقش برجسته‌ای در زمینۀ تثبیت تفوق حساب دیفرانسیل و انتگرال نیوتون[۱] در بریتانیا ایفا کرد و برای نخستین‌بار، نظریۀ صحیحی دربارۀ تمایز بین مقادیر ماکسیمم و مینیمم[۲] تابع[۳] عرضه کرد. در آرگایل‌شر[۴] زاده شد و در گلاسگو درس خواند. در ۱۹سالگی به استادی دانشکدۀ مارشال[۵]، در ابردین[۶]، منصوب شد. برای نخستین‌بار در سفری به لندن با آیزاک نیوتون[۷] ملاقات کرد (۱۷۱۹). در ۱۷۲۲، ابردین را ترک کرد و در مقام معلم خصوصیِ پسر یک دیپلمات انگلیسی، با او به سفر رفت. در ۱۷۲۴، به اسکاتلند بازگشت و استاد دانشگاه ادینبورگ[۸] شد. در آن‌جا، سخنرانی‌های عمومی و توضیحاتش در زمینۀ فیزیک تجربی و نجوم تحسین جامعه را برانگیخت. در ۱۷۴۵، در شورش جیکوبی‌ها[۹]، دفاع از ادینبورگ را سازمان داد. رسالۀ فلوکسیون‌ها[۱۰] (۱۷۴۲) حاصل تلاش او برای اثبات نظریۀ نسبت‌های اولیه و غایی[۱۱] نیوتون بود و چارچوبی هندسی برای تأیید حساب فلوکسیون‌های نیوتون[۱۲] فراهم می‌کرد. این اثر آن قدر تأثیرگذار بود که منجر به استیلای ریاضیات نیوتونی در بریتانیا و بر کنارماندن این کشور از پیشرفت‌های ریاضی بقیۀ جهان شد.



  1. Newton’s calculus
  2. maximum and minimum values
  3. function
  4. Argyllshire
  5. Marischal College
  6. Aberdeen
  7. Issac Newton
  8. Edinburgh
  9. Jacobite rebellion
  10. Treatise of Fluxions
  11. prime and ultimate ratios
  12. Newton’s fluxional calculus