نیومن، جان هنری (۱۸۰۱ـ۱۸۹۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نیومَن، جان هنری (۱۸۰۱ـ۱۸۹۰)(Newman, John Henry)

نيومَن، جان هنري

متکلم کاتولیک انگلیسی. هنگامی که هنوز پیرو کلیسای انگلیکان[۱] بود مجموعۀ رساله‌های دوران[۲] را نوشت که نامشان را به «جنبش رساله‌نویسان[۳]» (جنبش آکسفورد[۴] بعدی) برای احیای مذهب کاتولیک[۵] در انگلستان دادند. در ۱۸۴۵ کاتولیک شد و در ۱۸۷۹ رتبۀ کاردینالی یافت. زندگی‌نامه‌اش را با نام دفاعیۀ زندگیش[۶] در ۱۸۶۴ منتشر کرد. نیومن در لندن به‌دنیا آمد و در ۱۸۲۴ واردسلک روحانیت کلیسای انگلستان شد. در ۱۸۲۷ قائم‌مقام کلیسای سنت مری در آکسفورد شد و آن‌جا تحت تأثیر ریچارد هرل فرود[۷] مورخ و جان کیبل[۸] کشیش[۹] انگلیکان قرار گرفت. در ۱۸۳۳ اولین رساله از مجموعۀ رساله‌هایی برای زمان‌ها را انتشار داد که تا رسالۀ ۹۰[۱۰] (۱۸۴۱) ادامه یافت. رسالۀ اخیر ۳۹ اصل اعتقادی کلیسای انگلیکان را در توافق با کلیسای کاتولیک بیان کرد. نیومن در ۱۸۵۴ـ۱۸۵۸ رئیس دانشگاه دوبلین[۱۱]/ دابلین بود و در ۱۸۷۳ سخنرانی‌هایش در زمینۀ تعلیم و تربیت را در کتابی به‌نام مفهوم دانشگاه[۱۲] منتشر کرد. در ۱۸۶۶ شعر رؤیای گرونتیوس[۱۳] را انتشار داد که ادوارد اِلگارِ[۱۴] آهنگ‌ساز آن را در اثری به‌همین نام به‌کار برد. چون و چند تسلیم ایمانی[۱۵] او که تحلیلی در مورد ماهیت ایمان است در ۱۸۷۰ منتشر شد. سرود مذهبی «راه بنمای ای نور مهربان» (۱۸۳۳) از دیگر آثار اوست.

 


  1. anglican
  2. Tracts for the Times
  3. tractarian Movement
  4. oxford movement
  5. catholicism
  6. Apologia pro vita sua
  7. Richard Hurrell Froude
  8. John Keble
  9. priest
  10. tract 90
  11. Dublin University
  12. The Idea of a University
  13. The Dream of Gerontius
  14. Edward Elgar
  15. The Grammar of Assent