هاجکین، آلن لوید (۱۹۱۴ـ۱۹۹۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هاجْکین، آلن لویْد (۱۹۱۴ـ۱۹۹۸)(Hodgkin, Alan Lloyd)

هاجْکين، آلن لويْد

فیزیولوژیست انگلیسی. با اندرو هاکسلی[۱] به‌سبب تحقیق در زمینۀ سازوکارهای یونی دخیل در انتقال یا مهار تکانه‌ها[۲]ی عصبی از خلال غشای نورون‌ها (یاخته‌های عصبی) به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۳ دست یافت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰، آنان به پژوهش در زمینۀ سازوکار‌های هدایت جریان عصبی در نورون‌های محیطی پرداختند و هاجکین روش‌هایی برای اندازه‌گیری جریان‌های الکتریکی در غشای یاخته‌ای ابداع کرد. هاجکین در بَنبری[۳] زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۵۰ استاد آن‌جا شد و در ۱۹۷۲، لقب سِر[۴] گرفت. هاجکین و هاکسلی برای نخستین‌بار به دنبال ثبت تغییرات جریان الکتریکی در غشای یاخته‌ای بودند. هاجکین بعدها با همکاری برنارد کاتز[۵]، فیزیولوژیست یاخته‌ای، توانست این تغییرات را در یاخته‌ها دنبال کند. آنان پیشنهاد کردند که طی مرحلۀ استراحت[۶]، غشای یاختۀ عصبی فقط اجازه می‌دهد یون‌های پتاسیم منتشر شوند، ولی هنگام تحریک، یون‌های سدیم با بار مثبت وارد و یون‌های پتاسیم از یاخته خارج می‌شوند. خروج سدیم احتمالاً به انرژی حاصل از سوخت‌و‌ساز، که مستقیم یا غیرمستقیم به‌شکل اِی‌تی‌پی (آدنوزین تری فسفات[۷]) فراهم می‌شود، بستگی دارد. میزان سدیم ورودی معادل میزان پتاسیم خروجی از یاخته است.

 


  1. Andrew Huxley
  2. impulses
  3. Banbury
  4. Sir
  5. Bernhard Katz
  6. restingphase
  7. Adenosine triphosphate