هارتمان، کارل (۱۸۴۲ـ۱۹۰۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هارتْمان، کارْل (۱۸۴۲ـ۱۹۰۶)(Hartmann, Karl)

فیلسوف آلمانی. در برلین به‌دنیا آمد و در ۱۸۶۷ در رشتۀ فلسفه دانشنامۀ دکتری گرفت. الهیات هگل[۱] و شوپنهاور[۲] و شلینگ[۳] را در فلسفه‌اش آمیخت و در آن نقش آفریدگار و مشیت الهی را به ضمیر ناخودآگاه انسان داد. نخستین کتابش فلسفۀ ضمیر ناخودآگاه[۴] (۱۸۶۹) با اقبال فراوان روبه‌رو شد.

 


  1. Hegel
  2. Schopenhauer
  3. Schelling
  4. The Philosophy of the Unconscious