هاله (اخترشناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هالِه (اخترشناسی)(halo)

هالِه

پدیدۀ ناشی از شکست نور، بر اثر بلورهای یخ موجود در جو، بین ناظر و خورشید یا بین ناظر و ماه. فراوان‌ترین شکل هاله دایرۀ رنگی نوری است که قرص خورشید یا ماه را احاطه می‌کند. نور خورشید یا ماه، بر اثر بلورهای یخ موجود در جوّ، به اندازۀ ۲۲ درجه در جهت ناظر مایل می‌شود. بنابراین، هاله دایره‌ای به شعاع ۲۲ درجه از مرکز قرص است. گاهی هاله‌ای ثانویه، بر اثر شکست نور ناشی از وجود بلورهای یخ در جو، در خارج از هالۀ اولیه و به فاصلۀ ۴۶ درجه از مرکز خورشید یا ماه تشکیل می‌شود. تصاویری رنگی، مشابه قرص خورشید، نیز ممکن است دیده شوند. این تصاویر که به خورشیدهای کاذب[۱] یا توله‌سگ‌های خورشید معروف‌اند، گاهی در فاصلۀ ۲۲ درجه از خورشید، در جهت قائم یا افقی، دیده می‌شوند.

 


  1. Parhelia