نیژینسکی، واسلاف فومیچ (۱۸۹۰ـ۱۹۵۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نیژینْسْکی، واسْلاف فومیچ (۱۸۹۰ـ۱۹۵۰)(Nijinsky, Vaslav Fomich)

نيژينْسْکي، واسْلاف فوميچ

یکی از برجسته‌ترین طراحان بالۀ روس. به‌سبب تکنیکِ قدرتمند و پروقارش شناخته شده است؛ او به چهره‌ای افسانه‌ای در بالۀ روسِ دیاگیلِف[۱] بدل شد و برای همین گروه بود که پرلود بعدازظهر یک فون[۲] (فاونوس ۱۹۱۲) و بازی[۳] (۱۹۱۳) از دبوسی[۴]، و تقدیس بهار[۵] (۱۹۱۳) اثر استراوینسکی[۶] را طراحیِ رقص کرد. در باله‌هایی مانند پتروشکا[۷] (۱۹۱۱) نیز نقش اول را داشت؛ او فُرم‌های قراردادیِ بالۀ کلاسیک را به‌کناری نهاد و در جست‌وجوی بیانی آزادتر برآمد. برونیسلاوا نیژینسکا[۸]، خواهرش، نیز طراح باله و بالرین مشهوری بود.

 


  1. Diaghilev’s Ballets Russes
  2. Prélude à l’après-midi d’un faune
  3. Jeux
  4. Debussy
  5. Le Sacre du printemps/The Rite of Spring
  6. Stravinsky
  7. Petrushka
  8. Bronislava Nijinska