نمایش مبدأ برای پالمر، ادوارد هنری (کیمبریج ۱۸۴۰ـ مصر ۱۸۸۲)


پالْمِر، اِدْوارد هِنْری (کیمبریج ۱۸۴۰ـ مصر ۱۸۸۲)(Palmer, Edward Henry)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ادوارد هنری پالمر
|نام = Edward Henry Palmer
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کیمبریج ۱۸۴۰م
|تاریخ مرگ=مصر ۱۸۸۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=انگلیسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =دستور زبان ساده زبان های هندوستانی، فارسی و عربی (۱۸۸۲)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =فراگیری زبان های یونانی، لاتین، ایتالیایی، فارسی، عربی و اردو
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>

خاورشناس انگلیسی. پس از فراگیری زبان‌های یونانی، لاتین، ایتالیایی، فارسی، عربی، و اردو، در ۱۸۶۹ به صحرای سینا سفر کرد و به پژوهش دربارۀ لهجه‌ها و سنت‌های آن‌جا پرداخت و در میان بومیان به عبدالله‌ افندی آوازه یافت. چندی در لبنان و دمشق به‌سر برد. از ۱۸۷۱، در دانشگاه کیمبریج  به تدریس زبان عربی پرداخت. سرانجام در سفر به مصر به‌دست اعراب چادرنشین کشته شد. از آثارش: ''آوای نی و دیگر قطعات ادبی'' (۱۸۷۷)؛ ''تصوف شرقی'' (۱۸۶۸) که ترجمۀ ''مقصد‌الاقصی'' عزیز نسفی است؛ فهر''ست نسخه‌های خطی فارسی، عربی و ترکی'' ''کالج شاهی دانشگاه کیمبریج'' (۱۸۷۰)؛ ''ترجمۀ قرآن'' (آکسفورد، ۱۸۸۰)؛ ''دستور زبان عربی'' (۱۸۷۴)؛ چاپ متن ترجمۀ ''دیوان بهاء زهیر'' (۱۸۷۶ـ‌۱۸۷۷)؛ ''فرهنگ مختصر زبان فارسی'' در دو بخش: فارسی ـ انگلیسی (۱۸۷۴) و انگلیسی ـ فارسی (۱۸۸۳)؛ ''صحرای خروج'' (۱۸۷۱) که سفرنامۀ وی در صحرای سینا است؛ ''اورشلیم شهر هرود و صلاح‌الدین'' (۱۸۷۱)؛ ''دستور‌زبان سادۀ زبان‌های هندوستانی، فارسی و عربی'' (۱۸۸۲).</p>
<br><!--13046800-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:علوم قرآنی]]