ژورس، ژان (۱۸۵۹ـ۱۹۱۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از ژان ژورس)

ژورِس، ژان (۱۸۵۹ـ۱۹۱۴)(Jaurés, Jean)

ژورِس، ژان
ژان ژورِس
Jean Jaurés
زادروز 1859م
درگذشت 1914م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل دانشسرای عالی تربیت معلم
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
گروه مقاله تاریخ جهان

ســیاستمدار سوسـیالیست فرانسوی. به‌سبب نوشته‌ها (ازجمله اثر مهم و استادانه‌اش در تاریخ اجتماعی انقلاب فرانسه)، سخنرانی‌ها، و فعالیت در حرفۀ روزنامه‌نگاری از رهبران فکری مقتدر جنبش سوســیالیستی در فرانــسه به‌شمار می‌رفت. مخالفت پرشور و بی‌امان ژورس با نظامی‌گری فزاینده در اروپا در دهۀ قبل از آغاز جنگ جهانی اول، به او موقعیتی محوری در بین‌الملل دوم[۱] بخشید. در جنوب فرانسه در خانواده‌ای از طبقۀ متوسط زاده شد، که مراوده‌های تجاری و نظامی نیز داشتند. در دانشسرای عالی[۲] تربیت معلم درس خواند، معلم فلسفه و استاد دانشگاه تولوز[۳] بود و سپس به نمایندگی مجلس برگزیده شد (۱۸۸۵ـ۱۸۸۹). ژورس باورهای نیرومند جمهوری‌خواهی داشت، اما اعتصاب‌های شدید کارگران معادن و کارخانه‌های شیشه‌سازی در تارن[۴]، دپارتمان زادگاهش، در دهۀ ۱۸۹۰ موجب شد تا قاطعانه چپ‌گرا شود. با نوشتن سرمقاله‌هایی در روزنامۀ لا پتیت رپوبلیک[۵] از مبارزۀ امیل زولا[۶] برای اثبات بی‌گناهی آلفرد دریفوس[۷]، سروان یهودی ارتش فرانسه، حمایت می‌کرد که به ناحق او را به خیانت محکوم کرده بودند. هنگامی که عضو پارلمان فرانسه بود، (۱۸۹۲ـ ۱۸۹۸ و ۱۹۰۲ـ۱۹۱۴) از مشارکت سوسیالیست‌ها با دولت پشتیبانی می‌کرد و در ۱۹۰۲ با کمک او نخستین اتحادیۀ رسمی میان رادیکال‌ها و سوسیالیست‌ها شکل گرفت؛ این جبهۀ چپ[۸] در دورۀ نخست‌وزیری امیل کومب[۹] به جدایی دین و دولت انجامید. در ۱۹۰۴اومانیته[۱۰] را تأسیس کرد و تا پایان عمر سردبیر آن بود. در ۱۹۰۵ برای اتحاد مجدد جنبش فروپاشیدۀ سوسیالیستی با ژول گِد[۱۱] و ادوار وایان[۱۲] همکاری کرد. از همکاری با کنفدراسیون عمومی کار[۱۳]، که طرفدار پیروی از اصول اتحادیۀ صنفی بود، حمایت می‌کرد و این کار را در چارچوب تشکیلات نوبنیادِ بخش فرانسوی بین‌الملل دوم[۱۴] و با رعایت استقلال تشکیلاتی و سیاسی کنفدراسیون پیش می‌برد. در ۳۱ ژوئیۀ ۱۹۱۴ یک جوان ملی‌گرای راست او را به‌قتل رساند.

 


  1. Second International
  2. Ecole Normale Supérieure
  3. Toulouse
  4. Tarn
  5. La Petite République
  6. Emile Zola
  7. Alfred Dreyfus
  8. bloc des gauches
  9. Emile Combes
  10. L’Humanité
  11. Jules Guesde
  12. Edouard Vaillant
  13. (General Confederation of Labour (CGT
  14. (French Section of the Second International (SFIO