کاتبی ترشیزی، محمد ( ـ استرآباد ۸۳۹/۸۳۸ق)
کاتِبی تُرشیزی، محمّد ( ـ استرآباد ۸۳۹/۸۳۸ق)
(یا: کاتبی نیشابوری) شاعر ایرانی. در دهکدۀ طرق وراوش (ریوَش)، بین نیشابور و ترشیز به‌دنیا آمد. در جوانی به هرات رفت و شاهزاده بایسنقر میرزای گورکانی را مدح گفت. پس از آن به دربار ابراهیم اول شروان‌شاه پیوست و از او نواخت یافت. در اصفهان نزد خواجه صائن‌الدین ترکه اصفهانی با تصوف آشنا شد. از مقلدان نظامی گنجوی است. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنوی‌های گلشن ابرار، مجمع‌البحرین/ناظر و منظور، ده‌باب به تقلید از بوستان سعدی، سی‌نامه/محب و محبوب، دلربای، بهرام و گل‌اندام، و حسن و عشق. از منظومه‌های وی سی‌نامه و دلربای منتشر شده است (ارزروم، ۲۰۰۰).