یحیی کرابی ( ـ۷۵۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یَحیی کَرّابی ( ـ۷۵۹ق)

(یا: یحیی کَرّاوی) هفتمین امیر سربداری (حک: ۷۵۳ـ۷۵۹ق). پس از خواجه علی شمس‌الدین، به فرمانروایی رسید و پهلوان حیدر قصاب را سپهسالار خود گردانید. یحیی از نزدیکان وَجیهُ‌الدّین مسعود سربداری و مردی بزرگ‌زاده بود. وی طوس را به قلمرو سربداران افزود و خرابی‌های آن شهر را ترمیم و از هجوم سپاهیان غازان‌خان جلوگیری کرد. او مردی سپاهی و دلیر بود و سپاهیانش را تکریم می‌کرد و توانست با جانشینان اَرْغون‌شاه مغول بر سر عدم تعرض به سرزمین‌های یکدیگر به توافق رسد؛ اما طَغا تیمور مغول، چند بار فرستادگانی نزد خواجه یحیی فرستاد و او را دعوت به‌ تسلیم کرد، ولی وی نپذیرفت و دربرابر او ایستادگی کرد و سرانجام طَغا تَیْمور را کشت و سپاهیانش را پراکنده کرد و به حکومت وی در خراسان و گرگان پایان بخشید. یحیی کرابی به‌دست برادر زن خود، علاءالدوله، به‌‌قتل رسید. بعد از او، فرمانروایی به برادرش، خواجه ظَهیرالدّین کَرّابی رسید.