خرما
خُرما (date)
درخت خرما[۱] یا نخل[۲]، از جنس Phoenix، تیرۀ Palmaceae. گیاهی دوپایه با میوه‌هایی قهوه‌ای و تا حدودی استوانه‌ای است. میوه‌ها به‌صورت خوشه‌هایی به وزن نُه تا یازده کیلوگرم روی درخت ماده[۳] پدید می‌آیند. در خاورمیانه، خرما منبع غذایی مهم و سرشار از قند است. خرما را برای صدور خشک می‌کنند. از درخت خرما چوپ و الیاف لازم برای تولید سبد، طناب، و نیز مواد غذایی دامی به‌دست می‌آید. مهم‌ترین گونۀ خرما، با نام علمی P. dactylifera، بومی شمال افریقا، جنوب غربی آسیا، و بخشی از هند است. ارتفاع این درخت به ۲۵ متر می‌رسد و هر خوشه نزدیک هزار میوه دارد. از شیرۀ خرما الکل می‌گیرند. اکنون فرم‌های اصلاح‌شدۀ فراوانی از این گیاه در ایران می‌روید. به این درخت از قدیم‌الایام توجه می‌شده است، به قسمی که مشخصات آن در دیوارۀ قبور مصریان قدیم شرح داده شده است. مردم بابل از خصوصیاتش مطلع بودند و از میوه‌اش نوعی شراب مخصوص و سرکه تهیه می‌کردند. طریقه آمیزش گل‌های خرما، که هر کدام از جنس‌های نر و ماده‌اند و بر روی یک پایه قرار دارند، از قبل از میلاد مسیح بین مردم شناخته بوده است.